امیررضا علیزاده مرد

من همون مَردی ام که وسط راه ولش کردی
چرا واسم نکردی یه ذره اخه همدردی
ذهنم دیگه خسته شده از بس به تو فکر کرده
چشمام نایی نداره از بس عکساتو چک کرده

برگرد اینو من گفتم هر بارو هر دفعه
اما انگار این عشق واسه تو نمیصرفه
من هنوز میمیرم، هفت روز هفته

برگرد اینو من گفتم هر بار و هر دفعه
اما انگار این عشق واسه تو نمیصرفه
به این رسیدم،که عشق تو دیدت فقط حرفه

من‌میگم‌مَرد؛ تو بخون مُرد
وقتی ماه هم از تو آسمون زمین خورد
مَردو قولش، مَردو حرفش
میبینی تاوان کاراتو به وقتش

چی میمونه از مَردی که غرورشو بشکنی
بهش بگی دوسش داری و یه چی دیگه بشنوی
اونی که دوس داری میره قانون روزگاره
تو زندگیت تباه شده،اون زندگیش رِواله

چی میمونه از مَردی که غرورشو بشکنی
بهش بگی دوسش داری و یه چی دیگه بشنوی
اونی که دوس داری میره،قانون روزگاره
مثله خودش نیس غمش؛همش ادامه داره


چی کشیدم توی خونه
یه خدا یه پنجره یه در میدونه