احسان دیاکو و فرزاد دیاکو ممنوع

نفسم تنگه
درست مثل دلت
یادمم رفته
چجوری کرد اون ولت
وقتی تو تنهایی تو بارون
خیس میشه چترش
خیس میشه چترش...
خیس میشه چترش...
بگو چجوری رفتی نموندی
تنها گذاشتی منو تو خوابی
واسم هر شب مثه یه کابوس
هنوز تو شوکم از همه مأیوس
نه تو نموندی نه اون دستات
حرف میزنم شبا با عکسات
جای خالیتو پر نکردم
تو گفتی برم بر نکردم
تنها زیر بارون قدم میزدم هرشب به یاد اون و پرت میکردو میرفت منو میذاشت تو خیابونو
الان چند ساله میگذره از اون قضیه گندش درومد و معلوم شد دلش با کیه
حرفایی زدی که دلم شیکست
الان تنهایی سر میکنم با بقیش
دور شده بودی از جمع دوستام
درسایی که گفتی من همشو اوستام
اره، منه ساده احمقه دل گنده
چقدر تحمل کردم چشاشو با دلهره
ترس از دست دادنش منو به کل اره...
منو به کل اره...
نفسه رفت ولی یاد تو مونده برام
بارون عشق بوده چتره وا نشده برام
پیاده رفت از توی مغزو استخونم الان
من موندمو سیگارم که چند ساله ممنوعه برام
بگو چجوری رفتی نموندی
تنها گذاشتی منو تو خوابی
واسم هر شب مثه یه کابوس
هنوز تو شوکم از همه مأیوس
نه تو نموندی نه اون دستات
حرف میزنم شبا با عکسات
جای خالیتو پر نکردم
تو گفتی برم بر نکردم
این قلب سردم خماری پس داد
دل من پیشته همیشه هس بات
من بسمه هر چی کشیدم
بسه این همه بریدم
خستم از این عشقی که میگن
با غمو اشکام تنها میشینم
مسه دیونه ها
زیره بارونه باز
با خودش حرف میزد
هی به خودش زخم میزد
دیونه تر میشد
دل باخته تر میشد
جای خالیشو میدید
رنگش عوض میشد
بگو چجوری رفتی نموندی زن
تنها گذاشتی منو تو خوابی
که واسم هر شب مثه کابوس
هنوز تو شوکم از همه مأیوس
نه تو نموندی نه اون دستات
حرف میزنم شبا با عکسات
جای خالیتو پر نکردم
تو گفتی برم بر نکردم