آواحید آرزوها

اگه با من نمونی بیزارم از همه
جا کی مونم بی خودی هر جا که صحبت از غمه
تو باید باشی تاکه حس خوب بمونه
ما تاآخرش با هم یکی ایم اینو دنیا باید بدونه
دوباره اینجا روزگار بده
نمیدونم شاید روزگار پوز ما رو زده
آرزو چال میشه تو بالشت پرت
واسه اینه شبا رو اون بالشت خوابت نمیبره
اگه با من نمونی بیزارم از همه
جا کی مونم بی خودی هر جا که صحبت از غمه
تو باید باشی تاکه حس خوب بمونه
ما تاآخرش با هم یکی ایم اینو دنیا باید بدونه
ولی دستام خالیه تو انگار ازدور بهتت زده
حرفو تو چشمام نمیخونی چشایی که زل بهت زده