آرش خان احمدی تنهام گذاشتی

دلم میگیره ،وقتی میبینم/یکی دیگه ،دستاش توی دستاته
قلبم وایمیسته، وقتی می دونم/که اونم دیوونه ی خنده هاته
توی خیالم،من توی خوابم/نمیدیدم ،یه روز تنهام بزاری
حالا که رفتی،بدون یه وقتی/یه نفر بود که میگفتی دوستش داری

پیاده میرم زیر بارون/به یاد اشک و خنده هامون/تنهام گذاشتی
ماتم هنوز من به عکست/چرا اخه این بوی عطرترو جا گذاشتی
چرا تنهام گذاشتی

تو با من بودی،هر جا میرفتم/ تنهامو واسه همه بعیده
حتی این خونه،توی این چند سال/ما رو بدون هم.اصلا ندیده
همه یه جور خیره میشن بهم /اما دیوونه این حرفا حالیش نیست
تو کاری کردی که تا همیشه/تو دلم کسی، غیر خودت نیست

پیاده میرم زیر بارون/به یاد اشک و خنده هامون/تنهام گذاشتی
ماتم هنوزم من به عکست/چرا اخه این بوی عطرت رو جا گذاشتی
چرا تنهام گذاشتی