آرشا از دیشب

بعضی از آدما علاوه بر اینکه
وقتی که باید باشن،
نیستن...

وقتی که هستنم،
آدم نیستن!

اینا همون بهتر،
که نیستن!

از دیشب واسه آخرین بار ازت دل کندمو؛
دیگه زیر سوالم نمیبرم، تجربمو!
همیشه ترجیح میدادی به من، خواست همه رو؛
ادعاتم نشه عاشقی؛ وقتی بستی درو!

تا پریشب شاید حاکم دلم،
بودی ولی از دیشب باختی منم!
کاش یه روزی دوباره بیای بازم،
بگی برگشتی چون نبود مثل من!

از دیشب ولی من نمیشم؛
همون آدم قبلی پریشب!
کاسه خونه چِشَم؛
نمیکردم فکرشم؛
منِ عشق تاریکی،
شب زده شم؛ دیوونه شم!

واسه من بودی شمع؛
ولی تو یه جوری آتیشم،
زدی که نشه پروانه شم!
نگیر دست پیشم؛
بدون قبل توشم،
غریبه بود با همه شهر؛
این ببر تنهای شر!

هرجا که پا میزارم، باهات خاطره دارم؛
خاطرات تو، دست از سرم برنمیدارن!
درگیرم؛ یه سری تصویر شکسته دارم؛
یادم نمیاد دقیق، کجا از دستت دادم؟

چی باعث شده سردی؟ هی از من دوری کردی!
صدامو نمیشنیدی؟ اوکی! کور نبودی! دیدی؛ عروسک خیمه شب بازی حسودا شدی!
یه مشت دشمن که...
تو پوست دوست ، میکردن حسودی!

از دیشب ولی من نمیشم؛
همون آدم قبلی پریشب!
کاسه خونه چِشَم؛
نمیکردم فکرشم؛
منِ عشق تاریکی،
شب زده شم؛ دیوونه شم!

واسه من بودی شمع؛
ولی تو یه جوری آتیشم،
زدی که نشه پروانه شم!
نگیر دست پیشم؛
بدون قبل توشم،
غریبه بود با همه شهر؛
این مرد تنهای شب!