مهزیار پناهی فاصله ها

رفتی و از دلگیری هام
جدا نشدم خوبِ من
دلیل گریه هام بودی
تو هر شب آشوب من

رفتی تو از دیار من
ولی پرم از تو هنوز
میری خودت ولی بدون
یاد تو اینجاست شب و روز

خط خطی های دفترم
از شعر پره به اسم تو
تو فکر هر شبم اینه
که کی میشه قسمت تو

من و شبای بی نشون
از تو که تموم منی
کی دلتو دزدید و برد
که به دلم خون میزنی

هر شب از این فاصله ها
سر روی زانوم میذارم
با حسرت و چشای خیس
تو رو به یادم میارم

منو از این حال و هوا
نمیبری بیرون و این
یعنی هجوم غم من
از اون خاطرات شیرین

تموم این لحظه ها رو
دشمن جونم میبینم
تو رفتی و آخر راه
نمیتونم و میمیرم

من و شبای بی نشون
از تو که تموم منی
کی دلتو دزدید و برد
که به دلم خون میزنی

هر شب از این فاصله ها
سر روی زانوم میذارم
با حسرت و چشای خیس
تو رو به یادم میارم