حامد بهمنی بوی پاییز تنت

پاییز از راه میرسه خودمو از یاد میبرم
قصه نبودن تو تکرار میشه تو سرم
پاییز میپوشم مثه روزای بعد رفتنت
اشفتگی تن میکنم با بوی پاییز تنت
اغوش هیشکی بعد تو قفس نمیشه واسه من
هوای نبودن تو نفس نمیشه واسه من
پامو از هر چی به جز دوست داشتنت پس میکشم
فکر میکنم تو نیستیو از زندگی دست میکشم
همه میدونن حالمو یه وقتایی که کم صحبتم
سکوت یعنی این که من با فکر تو هم صحبتم
اغوش هیشکی بعد تو قفس نمیشه واسه من
هوای نبودن تو نفس نمیشه واسه من